Kitaplar | Konular | Muhtasar Islam Tarihi

Münâfıkların Reisi Abdullah ibn-i Übeyy'ibn-i Selül'ün Ölümü

Tebük harbinden iki ay sonra Şevval ayında, münâfıkların başı, Abdullah ibn-i Übeyy'ibn-i Selül öldü. Oğlu çok samîmi bir Müslümandı. Cehennem ateşinden muhafaza için yalvarıp, Peygamber Efendimiz'in gömleğini aldı. Pederini onunla sardı ve defnetti.

Peygamberimiz, oğlunun hatırını da kırmayarak, hakkında duâ ve istiğfarda bulundu.

Bu esnâda Hz.Ömer; "Yâ Rasûlallâh! o sağlığında iken Seni hep kötüler ve Senin için şöyle şöyle derdi. Ona istiğfar edip, namazını kıldıracak mısınız?" diye îtirazda bulunmasına rağmen cenâze namazını kıldı.

Daha sonra şöyle buyurmuşlardır: "Allah bana münâfıklar için yetmiş kere istiğfar etsem de kabul olunmayacağını bildirdi. Ne yapayım, yetmişten fazla istiğfar edeyim ki Allah niyazımı dilerse kabul etsin."

Böylesi merhametli, târihte görülmemiştir.

Daha sonra, münâfıkların namazlarının kılınmayıp, kabirlerine gidilmemesi hakkında vahiy geldi. Cenâb-u Hakk; "Öyle küfürle gidenlerin, münâfıkların hiçbirisi için duâ ve istiğfar etme, namazını kılma, kabrine gitme." buyurdu.

Abdullah ibn-i Übeyy'ibn-i Selül, ehli İslam hakkında büyük bir belâ idi. Onun ölümünden sonra ve bir başkasının gelerek kendilerini idlal ve ifsad etmeleri durumu da ortadan kalkınca geride kalan münâfıklar Müslüman oldular. Bunların sayısı takriben 300 civarında idi.