Ümitsizlik Doğru Değildir

Emin de, yeis de küfürdür. Yâni, ?Ben şu kadar hayırlar yaptım; artık Cennet'i kazandım? gibi inanç ve düşünce içinde olarak kendisini Allâh'ın gazabından emin kabul etmek, veya: ?Ben bu kadar günahlar işledim. Cehennemi boyladım. Bana kurtuluş yoktur? gibi bir yeis (ümitsizlik) içinde bulunmak da küfürdür. Peygamberimiz: ?Mümin, korku ile ümit arasında olacaktır? buyuruyor. Mü'min, Cenâb-ı Hakk'ın rahmetinden dolayı ümit mevkiinde, kendi noksanından dolayı da korku mevkiinde olacak. Öyle ki, Cennet'e bir kişi girecek deseler, ?Acaba ben miyim??, Cehennem'e bir kişi atılacak deseler, ?Acaba ben miyim?? diyecektir.

Bir hadîs-i kudsîde Cenâb-ı Hakk: ?Kulum bana bir karış gelirse ben ona bir kulaç varırım, kulum bana yürü-yerek gelirse, ben ona koşarak varırım? buyuruyor. Bu hadîs, Cenâb-ı Hakk'ın kendisinden af ve hidâyet isteyen kuluna af ve hidâyeti lütfetmekteki acelesinin ifâdesidir.