Kitaplar | Konular | Muhtasar Islam Tarihi

Müşrikler Peygamber Efendimiz ile Hz.Ebû Bekr'in Peşinde

Ortalık ağarınca, müşrikler Peygamber Efendimiz'in evine daldılar. Hz.Ali döşeğinden kalkınca;

"Nerede arkadaşın, amcanın oğlu?" dediler.

Hz.Ali; "Bilmiyorum! Ben, O'nun üzerinde gözcü müyüm? siz, O'nu çıkıp gitmeğe zorladınız. O da çıkıp gitti!" dedi.

Müşrikler, Peygamberimiz'i ele geçiremeyince içlerinde Ebû Cehil de olduğu halde, Hz.Ebû Bekr'in kapısına dikildiler. Hz.Ebû Bekr'in kızı Esma dışarı çıktı, "Ey Ebû Bekr'in kızı! Nerede baban?" diye sordular.

Esma; "Vallâhi, babamın nerede olduğunu bilmiyorum!" deyince, çok yaramaz kötü ve hırçın bir adam olan Ebû Cehil öfkelenerek, Esma'nın yanağına bir tokat vurdu. Küpesi kulağından yere fırladı.

Müşrikler Mekke'nin aşağısını, yukarısını aramağa, taramağa koyuldular.

Hz.Muhammed (S.A.V.)'i ve Hz.Ebû Bekr'i bulup getirene veya öldürene yüz deve verileceği, Mekke'nin dört bir yanında tellallar bağırtılarak halka duyuruldu. Mekke dağlarında aranmadık, taranmadık yer bırakılmadı.

Her kabîleden ikişer genç silahlandı. Yanlarına meşhur Müdliçoğullarından iyi iz sürücü Alkeme'yi de aldılar. Peygamber Efendimiz'le Hz.Ebû Bekr'in izlerini bulup süre süre Sevir mağarasının yakınlarına kadar gelip dayandılar.

Alkame; "Vallâhi, aradığınız kimseler, şu mağaradan ileri geçmemişlerdir. Onun yanındadırlar. İz burada kesiliyor" dedi. Aradaki mesâfe 40 zira'a kadar indi.

Hz.Ebû Bekir (R.A.), çok telaşlandı ve tasalandı.

Rasûlüllah; "Tasalanma! Allah, bizimledir!" dedi.

Hz.Ebû Bekir (R.A.); (yavaşca) "Yâ Rasûlellah! Onlardan birisi eğilip de ayaklarının dibinden bakıverse bizi görür!" dedi.

Rasûlü Ekrem; "Ya Ebâ Bekir! İki kişinin üçüncüsü Allah olursa, sen akibetin ne olabileceğini, yakalanacağımızı mı sanırsın?" dedi.

Yüce Allah, Kur'ân-ı Kerîm'inde bu hâdiseye şöyle işâret eder: "Eğer siz, O'na yardım etmezseniz (etmeyin), kafirler, O'nu Mekke'den çıkardıkları zaman, bizzat Allah, O'na yardım etmişti ki, o zaman Rasûlüllah ancak, ikinin ikincisi idi. Onlar, (Sevir dağının tepesindeki) mağarada idiler. Peygamber, arkadaşına «tasalanma! Allah hiç şüphesiz bizimledir»! dediği zaman Allah, O'nun arkadaşının üzerine sekinetini indirmiş, O'nu da göremediğiniz ordularla desteklemiş, kâfirlerin kelimesini alçaltmıştı. Allâh'ın kelimesi ise, O çok yücedir. Allah, kudretiyle herşeye üstün gelen, her yaptığını yerli yerince yapandır!" (Sûre-i Tevbe, âyet 40).